Werken in het ZMC betekent voor mij...

"...écht onderdeel zijn van het team in plaats van een klein radertje in een groot geheel."

Waarom heb je voor het ZMC gekozen?

Ik kom uit en woon in de Zaanstreek en ik vind het heerlijk om op de fiets naar mijn werk te gaan. Binnen tien minuten ben ik er, ideaal! 

Daarnaast vind ik het prettig dat het ZMC een nieuw ziekenhuis is. Het is een van de nieuwste ziekenhuizen van Nederland. Het huidige gebouw, dat er nu zo’n vierenhalf jaar staat, werkt erg verfrissend. Het vele licht en de lichtinval is prettig en het voelt allemaal professioneler aan. De Spoedeisende Hulp is heel slim ingedeeld. Zo is bijvoorbeeld de radiologieafdeling tegen onze afdeling aangebouwd en één kamer hebben we zelfs gedeeld. Dat maakt dat we heel gemakkelijk een patiënt met een trauma kunnen opvangen. Ook het maken van een foto en het stellen van de diagnose verloopt veel sneller en soepeler.

Wat maakt werken in het ZMC voor jou bijzonder?

Ik werk nu al zestien jaar in het ziekenhuis en het voelt aan als mijn thuis. Omdat het ZMC niet zo groot is, leer je snel veel mensen kennen uit het hele ziekenhuis. Je hebt direct een gezicht bij de mensen met wie je belt en dat maakt het samenwerken leuk. Dit thuisgevoel wordt nog eens versterkt doordat mijn vrouw op de Intensive Care werkt en mijn broer hier op de Spoedeisende Hulp. Soms draai ik diensten samen met mijn broer of sta ik met mijn vrouw bij een reanimatie. Dat is wel bijzonder.

De uitstroom en doorstroom van collega’s is, misschien op enkele afdelingen na, niet groot. Kennelijk hebben veel collega’s het, net zoals ik, gewoon erg naar hun zin.

Hoe ervaar je het samenwerken op jouw afdeling met collega's en artsen?

Het contact met de artsen is heel erg laagdrempelig. We werken écht samen met elkaar. Je bent hier geen klein radertje in het grote geheel, maar een onderdeel van het team. We sparren samen over het beleid voor de patiënt en daarbij ervaar ik als verpleegkundige altijd een grote ruimte voor eigen inbreng en initiatief. Natuurlijk is de arts altijd eindverantwoordelijk, maar wij hebben genoeg ervaring om te weten hoe dingen gaan en wat je het beste kunt doen. Ik vind de korte lijnen heel prettig, en ook dat onze proactieve houding wordt gewaardeerd door de artsen.

Ik heb een gezin met twee jonge kinderen en een vrouw die ook wisseldiensten draait en dat is soms best even puzzelen. Een goede balans tussen werk en privé vind ik belangrijk. Mijn leidinggevenden geven me de ruimte om dit goed te organiseren. Als ik bijvoorbeeld echt vrij moet zijn voor een privéaangelegenheid, dan wordt er serieus gezocht naar een oplossing. Meestal komt het dan wel goed. 

Hoe is jouw loopbaanpad in het ZMC verlopen?

Ik werk hier nu zestien jaar. Elke vijf jaar heb ik een nieuwe stap gemaakt om mezelf te verbreden. Dat vind ik het leuke aan het vak: Als je het gevoel hebt dat je uitgekeken bent, zijn er veel mogelijkheden om nieuwe dingen te leren. In het ZMC heb ik die ruimte altijd gekregen.

Na mijn opleiding tot verpleegkundige heb ik eerst een jaar werkervaring opgedaan, waarna ik de opleiding Hartbewaking heb gevolgd. Vervolgens heb ik vijf jaar gewerkt op de afdeling hartbewaking. In deze periode werkte ik ook een dag per week op de hartkatheterisatiekamer, waar onderzoeken naar het hart worden uitgevoerd, en gaf ik reanimatielessen in het ziekenhuis. Dat doe ik nog steeds. Sinds vijf jaar werk ik op de Spoedeisende Hulp, waarvoor ik de opleiding tot spoedeisende hulp verpleegkundige heb gevolgd. Daar heb ik geen moment spijt van gehad. Hoewel ik het werk op de andere afdelingen heel leuk vond, vind ik werken op de SEH toch wel het meest interessant. Er gebeurt ontzettend veel op een dag en als ik de kranten opensla, lees ik vaak stukjes terug over patiënten die ik op die dag heb geholpen. 

Wanneer heb je een topdag?

Ons vak kenmerkt zich door afwisseling en uitersten. Het ene moment reanimeren we een volwassen patiënt en een uur later assisteren we bij een bevalling. Dan brengen we weer een covidpatiënt naar de IC om vervolgens een pleister op een teen te plakken. Voor onze patiënten geldt het zeker niet, maar hoe spectaculairder hoe interessanter mijn dag. Sowieso heb je iedere dag een verhaal om te vertellen.

Tenslotte, hoe zou je jouw afdeling in één woord omschrijven?

Achtbaan. Het werken op de SEH is enorm afwisselend, want geen dag is hetzelfde. De achtbaan die je dagelijks meemaakt, maakt mijn werk boeiend.

Meer medewerkersverhalen?

Wil je weten hoe andere collega's het werken in het ZMC ervaren? Bekijk dan alle medewerkersverhalen.